سوالات اقتصاد مهندسی
بازار فارکس یک بازار بین بانکی می باشد که در حقیقت معاملات بین طرفین از طریق تلفن یا شبکه الکترونیکی (SWIFT or Internet)هدایت و کنترل میشود. البته شبکه سوئیفت توسط بانکها مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع زبان مشترک بانکداری بین المللی شبکه سوئیفت می باشد. برعکس بازارهای سهام که مکان فیزیکی مشخصی دارند معاملات در بازار جهانی ارز در مکان خاصی متمرکز نشده است.
چه کسانی در فارکس شرکت میکنند؟
بازار فارکس یک بازار بین بانکی نامیده میشود به این دلیل که بازیگر کهنه این بازار ،بانکها اعم از(تجاری- مرکزی و سرمایه گذاری) بوده اند.اما در حال حاضربازیگران این بازار علاوه بر بانکها شرکتهای چند ملیتی- تاجران- شرکتهای بیمه- شرکتهای صادرات و واردات- صندوقهای بازنشستگی- سفته بازان- کارگزاران و اشخاص حقیقی هستند
زمان گشایش بازار فارکس
این
بازار ۲۴ ساعته بوده که با با بازگشایی هر یک از مراکز مالی در جهان شروع به
فعالیت می کند به طوری که معاملات ارزی در طول شبانه روزتنها با یک تلفن یا با
استفاده ازشبکه اینترنت امکان پذیر است.
سیکل بازگشایی
مراکز مالی جهان بدین ترتیب می باشد : نیوزلند- سیدنی- توکیو- هنگ کنگ- سنگاپور-
بحرین-
فرانکفورت- زوریخ- پاریس – لندن- نیویورک- شیکاگو و لس انجلس .
اما بزرگترین و مهمترین مرکز مالی بازار جهانی
ارز همانا لندن است . بعد از لندن بازارهای ارزی نیویورک وتوکیو قرار دارند در
سایر مراکز مالی معاملات کوچکتری صورت می گیرد.
بنابراین
بر خلاف سایر بازارهای مالی جهان معامله گران بازار می توانند ۲۴ ساعته از هر گونه
حوادث سیاسی- اقتصادی واجتماعی که باعث نوسان در این بازار میشود استفاده کنند
مزایا و جذابیتهای فارکس
بازار فارکس با نقدینگی و حجم بسیار بالا رقابتی ترین بازار جهان است که به دلایل زیر تبدیل به بازاری جذاب برای معامله گران سرتاسر دنیا شده است:
· حجم بالای سرمایه حاضر در بازار و نقد شوندگی سریع، حجم معاملات بطور میانگین 1900 میلیارد دلاردر روز می باشد
·
امکان
جذب سرمایه های متفاوت، با حضور انواع کارگزاران، معامله گران با حداقل سرمایه هم
می توانند در معاملات بازار شرکت جویند و ب
استفاده از اعتبار، تا ۵۰۰ برابر سرمایه خود قدرت خرید کسب نمایند
· حضور بسیار زیاد معامله گران و رقابتی بودن بازار
امکان شرکت معامله گران در بازار فارکس از هر نقطه دنیا و در هر زمانی به کمک وسایل ارتباطی ساده نظیر اینترنت، تلفن و فکس
فرابورس
بازار مالی براساس ساختار سازمانی به بازار بورس و بازار فرابورس تقسیم می شود. بازار فرابورس از ابتدای سالهای دهه هفتاد میلادی، درکشورهای صنعتی مدرن پا به عرصه وجود نهاد و جالب اینکه، حجم معاملات انجام شده در این بازارها در بسیاری از موارد بسیار گسترده تر از بورس های معمولی بود. بازار فرابورسی بازار بدون مرکزیت مشخص است که شرکت کنندگان ازطریق تلفن؛ یا ابزارهای الکترونیکی دیگر، خرید و فروش را انجام می دهند.
برخی تفاوت های این بازار با بازار بورس عبارتند از:
همانطور که از نام آنها برمی آید، بازار خارج از بورس هیچ مکان فیزیکی متمرکز و خاصی ندارد که داد و ستدکنندگان یا متخصصین همچون بورس های کلاسیک گردهم آیند.
قوانین استاندارد اقلام مورد مبادله در بازار فرابورس انعطاف پذیر می باشند یعنی قوانین معمولا ناشی از توافق طرفین می باشد.
ساعات کار بازار فرابورس از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار است.
بورس رسمی برای فعالان در این بازار مزایایی از قبیل شفافیت قیمت ها و کاهش ریسک را به دنبال دارد. در صورتی که در بازارهای فرابورسی با توجه به اینکه شرایط معاملات با نظر طرفین قرارداد تعیین می گردد، این شرایط به صورت کامل وجود ندارد.
سطح فعلی امکانات الکترونیکی، انجام معاملات ۲۴ ساعته را امکان پذیر می نماید که بدون شک در مقایسه با یک بورس، مزیت عمده ای محسوب شده و برای داد و ستدکنندگان از قاره های مختلف نیز، شکل تفاوتهای سازمانی بین المللی را از بین می برد.
در برخی موارد به کارگزاران دربازارهای فرابورس «کارگزار معامله گر» می گویند، چرا که او می تواند اقلام معاملاتی را به حساب و مخاطره خود، خرید و فروش کند (معامله گر) و یا اینکه به عنوان نماینده، اقلام معاملاتی را به حساب و مخاطره دیگران بخرد یا بفروشد و وقتی به عنوان نمایندگی فعالیت می کند، در قبال خدمات ارائه شده، برای خرید یا فروش اوراق بهادار یا سایر اقلام از مشتریان خود، حق العمل یا کمیسیون (کارمزد) دریافت می کند.
در دنیا سه نوع بازار فرابورسی وجود دارد:
۱ بازار معاملات سنتی:
دراین بازار معامله گران به عنوان بازارساز، قیمت خرید و فروش خود را اعلام می کنند. معامله گران قیمت های خود را پیشنهاد داده و قیمت قابل اجرا از طریق تلفن مذاکره شده یا برخی اوقات از طریق سایت های اینترنتی اعلام می شود. این گونه معاملات، معامله دوطرفه نامیده می شود، چرا که دوطرف معامله از قیمتی که در یک مقطع زمانی توسط تلفن ارائه می شود، مطلع می گردند.
۲ بازار معاملاتی الکترونیکی:
این بازار تقریبا شبیه معاملات الکترونیکی در بورس است؛ اما به این دلیل بازارهای فرابورسی خوانده می شود که از استاندارد کمتری برخوردار بوده و فاقد قرارداد طراحی شده و معاملات مشتقه شفاف است.
۳ بازار معاملاتی بهینه:
بازار معاملاتی اخیر ترکیبی از دو بازار پیشین بوده و معامله گر براساس آنها به معاملات الکترونیکی می پردازد. معامله گر قیمت خرید و فروش خود را انحصارا به اطلاع فعالان بازار می رساند. معامله گر در این شکل معامله به عنوان طرف معامله در هر قرارداد عمل می کند. بنابراین نصف ریسک اعتباری (نوسانات منفی در قیمت) در بازار به او برمی گردد.
مزایای پذیرش
شرکتها در فرابورس
بر اساس مقررات،
کلیه مزایای موجود برای شرکتهای پذیرفته شده در بورس، برای اوراق بهادار و سهام شرکتهای
پذیرفته شده در فرابورس نیز تعریف شدهاند. این موارد از جمله موارد زیر میباشند:
تامین مالی آسان و ارزان
افزایش نقد شوندگی سهام
نقل و انتقال سهام بهصورت آسان- سریع و کمهزینه
بهرهمندی از معافیت مالیاتی شرکتهای پذیرفته شده در فرابورس
پیشبینی فرآیند ساده خروج از فرابورس
معرفی شرکت و محصولات به طیف وسیعی از اقشار جامعه و افزایش اعتبار شرکت
تورم
تورم عبارت است از افزایش دائم و بی رویه سطح عمومی قیمت کالاها و خدمات که در نهایت به کاهش قدرت خرید و نا بسامانی اقتصادی منجرمیشود
انواع تورم
در
نظریه هاى اقتصادى، تورم را به سه نوع تقسیم مى کنند:
1 تورم خزنده
(آرام- خفیف): به افزایش ملایم قیمت ها گفته می شود.
2 تورم شدید (تورم
شتابان یا تازنده): در این نوع تورم آهنگ افزایش قیمت ها تند و سریع است.
3 تورم بسیار شدید
(تورم افسار گسیخته- فوق تورم و ابر تورم): این نوع تورم شدیدترین حالت تورم به
شمار مى رود.
در تقسیم بندی
های تورم براى تورم خفیف، افزایش بین 1 تا 6 درصد، حداکثر 4 درصد و بین 4 تا 8
درصد در سال را ذکر کرده اند. براى تورم شدید، 15 تا 25 درصد در سال را نوشته اند.
معیار تورم بسیار شدید را 50 درصد در ماه یا دو برابر شدن قیمت ها در مدت شش ماه و
... بیان داشته اند. البته نمی توان نرخ ثابتی ارائه کرد زیرا این مقادیر با توجه
به شرایط زمانی و... عوض می شوند.
راه های مبارزه
با تورم:
این راه ها به
طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند:
1 سیاست های پولی
و مالی: هدف این روش محدود کردن تقاضای کل است. این کار از طریق جمع آوری پول به
شکل سرمایه های غیر نقدی صورت می گیرد (سیاست های انقباضی).
2 سیاست های
درآمدی: که در آن با دخالت مستقیم در بازار و عوامل تولید کننده تورم کنترل می
شود. این روش کاربردی نیست زیرا در آن مناطق زیادی نیاز به اصلاح دارند.
آیا تورم همیشه
مضر است؟
خیر تورم در حد
کم (2 تا 3 درصد) نه تنها مضر نیست بلکه نشانه توسعه اقتصادی آن کشور نیز هست.
علاوه بر آن
تورم فواید دیگری نیز دارد از جمله:
1 ابتدا قدرت خرید
پول پایین آمده و بعد از آن میزان تولید بالا رفته، رسیدن به ثبات و برگشت به حالت
طبیعی حتمی است.
2 در اوج مرحله
تورم، کارخانجات و موسسات و برنامه های اساسی اقتصادی شکل می گیرد.
3 فرهنگ تولید به
وسیله ی فشار تورم توسعه می یابد.
آیا تاکنون
کشوری توانسته است تورم را به طور کامل ریشه کن کند؟
بله یکی از این
کشور ها آلمان است. آلمان در بازسازی اقتصادی به این نکات توجه کرده است:
1 طراحی نظام
اقتصادی و اجتماعی بازار با در نظر گرفتن تعادل اجتماعی، بر پایه اخلاق مسیحی و
انسانگرایانه.
2 معیار اساسی
اقتصاد برای انسانها، نه انسانها برای اقتصاد.
3 تکیه بر این امر
که در جو سرشار از ثبات پولی رشد اقتصادی مطمئن تر تحقق می یابد.
4 قدرت خرید حداقل
درآمد را تثبیت کردند.
5 اهمیت دادن به
توزیع درآمد عادلانه.
6 اعمال سیستم
جامع و موثر بیمه های اجتماعی: آلمانی ها بدین منظور بیش از 15درصد ارزش تولید
ملی را پس از جنگ به این امر اختصاص دادند.
7 حاکمیت مربع
سحرآمیز ثبات پولی، اشتغال کامل، تعادل تراز پرداخت ها، تناسب در توزیع درآمدها.
8خارج نمودن پول
بیش از ظرفیت تولیدی: طراحان اقتصادی در 1948 با رفورم پولی، پول موجود در دست
مردم را از 100 واحد به ۵/۶ واحد تنزل دادند.
رکود
رکود اقتصادی یعنی پدید آمدن شرایطی که در آن نرخ رشد تولید داخلی کند و
کاهنده است، کارخانهها با ظرفیت اضافی و بدون استفاده دست به گریبانند، نرخ
بیکاری بالا است و به زبان سادهتر، بازارها کسادند.
وجود همزمان این دو «بیماری»(رکود
و تورم)، شرایط دشوار و پیچیدهای پدید میآورد که «رکود تورمی» نامیده میشود و
درمان سادهای هم ندارد، ضمن آن که در بهترین حالت و با خردمندانهترین سیاستها،
طول دوره درمان آن چندان کوتاه نیست
اقتصاددانان برای هریک از این دو
بیماری، درمانهای کم و بیش سادهای داشتند که عمدتا بر اساس نظریه کینز،
اقتصاددان شهیر انگلیسی، مبتنی بود. رکود و کسادی، ناشی از کمبود تقاضای موثر
دانسته میشد و درمان آن هم نیازمند سیاستهای پولی و مالی انبساطی بود. دولت
هزینههای عمرانی را افزایش میداد، از مالیاتها میکاست و با خرج کردن بیش از
درآمدهایش (سیاست کسر بودجه آگاهانه) تقاضای موثر را افزایش میداد (مجموعه این
اقدامات که از طریق بودجه دولتها انجام میگیرد، سیاستهای مالی نامیده میشود).
در همین حال، بانک مرکزی نیز با افزایش حجم پول و نقدینگی در گردش و کاهش نرخ بهره،
سیاست انبساطی پولی را به اجرا میگذاشت که با افزایش سرمایهگذاری و مصرف، تقاضای
کل را بالا میبرد و رکود و کسادی را تخفیف میداد.
ملاحظه میشود که چارچوب اقتصادهای مبتنی بر بازار، تدابیر موردنیاز
برای مبارزه با تورم دقیقا برعکس تدابیری هستند که برای مبارزه با رکود اقتصادی
باید به کار گرفته شوند
البته هماکنون نیز در اقتصادهای پیشرفته نشانههای بروز این بیماری
(هر چند بسیار خفیفتر از گذشته) بروز کرده که عمدتا ناشی از افزایش قیمت مواد
اولیه (از جمله نفت و گاز) و محصولات کشاورزی دانسته شده و مبارزه با آن نیز آغاز
گشته است. اما به یاد داشته باشیم که طی دهه گذشته اکثریت بزرگ کشورهای پیشرفته با
تورم بسیار خفیف و نرخ رشد قابل قبول و اشتغال بالا مواجه بوده و عملا بیماری
«رکود تورمی» را مهار کرده بودند.