امام محمدباقر علیهالسلام می فرمایند:
اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ
یُحِبُّ المُداعِبَ فی الجَماعَهِ بِلا رَفَث؛
خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع ،
بدون ناسزاگویی شوخی کند، دوست دارد .
کافی، ج2، ص663
قربان
دیدگانت استاد جان دل آرا
جانا محبتی کن این بنده ی خدا را
من
مخلص تو هستم اصلا فدای کفشت با نمره ای بخندان
این قوم بینوا را
اندک
عنایتی کن لطفی نما ی بر ما
باور
نما نگویم با غیر؛ این ماجرا را
استاد
جان کرم کن بر ما مگیر مشکل این نوت راکه گفتی
سردرد کرد ما را
چند
اسم خارجی را با چند شکل و درهم تحویلما تو دادی آخر
چه سود ما را ؟
هر
وقت دیدمت من؛ جسمم به لرزه افتاد گویی که
موش بیند؛ آن گربه ای جفا را
یک
ترم با تو بودم رقصیده ام به سازت شاباشمان بگردان آن
نمره کذا را
شعر طنز
پیامک زد شبی لیلی به مجنون
که هر وقت آمدی از خانه بیرون
بیاور مدرک تحصیلی ات را
گواهی نامه ی پی اچ دی ات را
پدر باید ببیند دکترایت
زمانه بد شده جانم فدایت
دعا کن …
دعا کن مدرکت جعلی نباشد
زدانشگاه هاوایی نباشد
وگرنه وای بر احوالت ای مرد
که بابایم بگیرد حالت ای مرد
چو مجنون این پیامک خواند وارفت
به سوی دشت و صحرا کله پا رفت
اس ام اس زد ز آنجا سوی لیلی
که می خواهم تورا قد تریلی
دلم در دام عشقت بی قرار است
ولیکن مدرکم بی اعتبار است
شده از فاکسفورد این دکترا فاکس
مقصر است در این ماجرا فاکس
چه سنگین است بار این جدایی
امان از دست این مدرک گرایی
در ادامه مطلب هم بروید
